محور اول : دریافت مطلوب و ایمن خدمات سلامت حق بیمار است
1-1 |
شایسته شان و منزلت انسان و با احترام به ارزشها، اعتقادات فرهنگی و مذهبی باشد. |
2-1 |
بر پایهی صداقت، انصاف،ادب و همراه با مهربانی باشد. |
3-1 |
فارغ از هرگونه تبعیض از جمله قومی، فرهنگی، مذهبی، نوع بیماری و جنسیتی باشد. |
4-1 |
بر اساس دانش روز باشد. |
5-1 |
مبتنی بر برتری ایمنی بیمار باشد. |
6-1 |
توزیع منابع سلامت مبتنی بر عدالت و اولویت های درمانی بیماران باشد. |
7-1 |
مبتنی بر هماهنگی ارکان مراقبت اعم از پیشگیری، تشخیص، درمان و توانبخشی باشد. |
8-1 |
به همراه تامین کلیه امکانات رفاهی پایه و ضروری و به دور از تحمیل درد و رنج و محدودیت های غیر ضروری باشد. |
9-1 |
توجه ویژهای به حقوق گروههای آسیبپذیر جامعه از جمله کودکان،زنان باردار، سالمندان، بیماران روانی، زندانیان، معلولان ذهنی و جسمی و افراد بدون سرپرست داشته باشد. |
10-1 |
در سریعترین زمان ممکن و با احترام به وقت بیمار باشد. |
11-1 |
با در نظر گرفتن متغیرهایی چون زبان، سن و جنس گیرندگان خدمت باشد. |
12-1 |
در مراقبتهای ضروری و فوری (اورژانس)، بدون توجه به تأمین هزینهی آن صورت گیرد. در موارد غیرفوری(الکتیو) بر اساس ضوابط تعریف شده باشد. |
13-1 |
در مراقبتهای ضروری و فوری (اورژانس) ، در صورتی که ارائه خدمات مناسب ممکن نباشد، لازم است پس از ارائهی خدمات ضروری و توضیحات لازم، زمینه انتقال بیمار به واحد مجهز فراهم گردد. |
14-1 |
در مراحل پایانی حیات که وضعیت بیماری غیر قابل برگشت و مرگ بیمار قریب الوقوع میباشد با هدف حفظ آسایش وی ارائه گردد. منظور از آسایش کاهش درد و رنج بیمار، توجه به نیازهای روانی، اجتماعی، معنوی و عاطفی وی و خانوادهاش در زمان احتضار میباشد. بیماردر حال احتضار حق دارد در آخرین لحظات زندگی خویش با فردی که میخواهد همراه گردد. |